Jak brzmiał Tybet przed przybyciem tam buddyjskich mnichów? Jak tradycja Sierra Leone zderzona ze współczesnością? A jak światowe hity po śląsku? Po raz kolejny proponujemy wam na OFF-ie oszałamiającą podróż dookoła świata i w głąb siebie ? jeden z dni na Scenie Eksperymentalnej znów poświęcony będzie alternatywnemu ujęciu Muzyki Świata.
Noura Mint Seymali
Griotka z Mauretanii, która fenomenalnym, potężnym głosem opowiada historię północnoafrykańskich nomadów, wzmacniając swój przekaz ? i torując sobie drogę do zachodniej publiczności ? akompaniamentem, który odnosi się zarówno do jej rodzimych tradycji, jak i do spuścizny psychodelicznego rocka. Jej debiutancki album ?Tzenni?, zdominował wiele zestawień z muzyką world za rok 2014, a wydana jesienią 2016 roku płyta ?Arbina? tylko potwierdziła, że Noura Mint Seymali to dziś królowa Sahary.
Richard Dawson
Szalony bard z Newcastle. Jedni widzę w nim brytyjską odpowiedź na twórczość Captaina Beefhearta, inni z upodobaniem śledzą tropy, które wiodą od przedwiecznych celtyckich hymnów, przez korzenie bluesa aż po ? rzekomo ? pieśni z azjatyckich stepów. Bez wątpienia jednak jest Richard Dawson głosem absolutnie oryginalnym na współczesnej scenie, czego dowodzi album ?Nothing Important?, wydany przez Weird World/Domino. Doskonale ujął to recenzent The Quietus: ?Czasem brzmi to głęboko, boleśnie intymnie, ale jest również dowcipne, sprośne, surrealistyczne, niepokojące, nostalgiczne, krzykliwe i nieustraszenie wyjątkowe?.
Żywizna
On i ona. Raphael Rogiński, kompozytor i fenomenalny gitarzysta, który w Shofar, Cukunft, Alte Zachen kreował w Polsce nową muzykę żydowską, w formacjach Wovoka i Shy Albatross dokopywał się wspólnych nam wszystkim ? ponad krainami i epokami ? muzycznych korzeni, który grywał i Coltrane?a, i Chopina. Genowefa Lenarcik – córka, Stanisława Brzozowego, legendy śpiewu kurpiowskiego, wybitna kontynuatorka dzieła ojca. Żywizna to wspólny projekt Rogińskiego i Lenarcik, zwieńczony albumem ?Zaświeć Niesiącku and other Kurpian songs?, jedną z najlepszych polskich płyt 2016 roku. Nie że folkowych ? w kategorii open.
Janka Nabay & The Bubu Gang
Dla zamieszkującego Sierra Leone ludu Temne muzyka bubu jest częścią tożsamości i ważnym elementem obrzędowości. Grana przez wieloosobowe składy, dmące w bambusowe piszczałki, nie zmieniała się przez wieki, aż pojawił się Janka Nabay, który zrewolucjonizował tradycję, dodając hipnotyczny rytm i przekładając język tej muzyki na mowę syntezatorów i gitar. Rezultat to kipiące energią koncerty i znakomite materiały studyjne, z ?En Yay Sah? i najświeższym ?Build Music? na czele. Będziecie pląsać.
Phurpa
Rosyjski kolektyw muzyczny, odwołujący się do przesiąkniętej magią i tajemnicą starożytnej tradycji religijnej Bön, rozpowszechnionej w Tybecie jeszcze zanim w tamte strony przywędrował z Indii buddyzm. Przeszywająca, mistyczna muzyka grupy oparta jest na grze na rytualnych instrumentach i śpiewie alikwotowym, wykorzystującym specjalną tantryczną technikę.
Frele
Zaczęło się od ?Achima?, czyli śląskiej przeróbki ?Hello? z repertuaru Adele, która stała się hitem YouTube?a. Dziewczyny poszły więc za ciosem, wrzucając do sieci kolejne nagrania i zaczynając z powodzeniem koncertować pod tym szyldem. Marcelina Bednarska, Marta Skiba i Magdalena Janoszka znały się już wcześniej ? z zespołu So What i ze szkoły, katowickiego Studia Wokalistyki Estradowej. Czego spodziewać się po ich koncercie na OFF-ie? Sprawa jest prosta ? będą fest dobre szlagiery.
(mat. org.)
